"kto ma czasu za dużo, wszystko czyni gorzej"

Oddaliłam się od siebie odkąd jest Lampeduzianka.
Od planów tych największych, ale też od takich malutkich zamierzeń.
Spędzam z sobą coraz mniej czasu - i wakacje już nie te same, co kiedyś - bez porannego rozleniwienia, bez książki ciąganej w jeziorowe plenery, bez roweru, biblioteki, kina, dużych miast, w których kawa na starym rynku, bez częstych odwiedzin u kuzynek, koleżanek.
Lubiłam takie wakacyjne, niezobowiązujące, wolne bycie ze sobą.
Wczoraj na wspomnianych Spotkaniach Artystycznych spotkałam osobę, u której przez dwa lata uczestniczyłam w zajęciach Qi gong -  pobudzaniu energii życiowej przez medytacje w ruchu. Gdy zaszłam w ciążę - zrezygnowałam. Zachęcała do powrotu i powiedziała jeszcze, że patrząc teraz na mnie widzi, że się zmieniłam, dojrzałam.
Więc odmieniona, dojrzalsza inaczej pojmuję czas.
A czas odkąd jest 16 miesięczna już Lampeduzianka to:
- wcześniejsze wstawanie - około 7 - 7:30z wtulaniem się w siebie i słuchaniem rozkosznego mama;
- później nocniczek pełen niespodzianek i słowo kupa wypowiadane w skupieniu.
- śniadania przeciągające się, zabawne, chętne, na które kaka (kaszka), po których obowiązkowe myju, myju;
- czas do południa - spacerowy już na własnych nóżkach - bez wózka, gdzie podnoszony z ziemi kama (kamień) zachwyca nieobliczalnie i kwiatki wąchane marszczeniem noska i żaden przechodzień nie jest wolny od zaczepki i uśmiechu;
-następnie kolej na odpocznienie senne nawet do 2 godzin, gdzie udaje mi się tyle zrobić i jeszcze pobyć ze sobą;
- po śnie zabawa, poczytywanie - siedzę na podłodze, a ona wybiera książeczki, przychodzi i siada między moimi nogami tyłem do mnie- a to to?(a co to?) i odpowiadam, później sama pytam i słyszę np kote (kot), konana (konewka) bądź odgłosy zwierząt albo wskazuje na coś, mówiąc tam, tutaj. Na razie opowiadam, co widzę na obrazkach, dodaję wyrazy dźwiękonaśladowcze i tak lubi najbardziej;
- później znowu spacerowo, po czym kąpu, kąpu (kąpiel) i lulu (sen), a wtedy czas znowu tylko mój - no jeszcze mężowy też troszkę:)

Od niedawna Malutka, gdy poznaje kogoś nowego w większym gronie, to przybiega, chwyta się mojej nogi i mówi :mama, mama... chyba mnie przedstawia:)

Zauważyłam jednak jaki czas jest przewrotny - niby malutko, ale można się lepiej zorganizować. Też tak macie?
A potwierdzenie znalazłam u Twardowskiego:

Nie ma czasu

Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba
nawet we śnie gdy ciało podobne do duszy
kto ma czasu za dużo wszystko czyni gorzej

jeżeli kochasz czas zawsze odnajdziesz
nie mając nawet ani jednej chwili
na spotkanie list spowiedź na obmycie rany
na smutku w telefonie długie pół minuty
na żal niespokojny i na rozeznanie
że dobrzy są mniej dobrzy a źli trochę lepsi
bo w życiu jest tylko morał niemoralny